Bij binnenkomst in de kerk zien we de opvliegende ganzen van Ingrid Dewit: zij zijn onderdeel van de nieuwe expositie : Mirroring Otherness, een uitnodiging tot contemplatie. Wie is die ander die zo anders is? En hoe verhouden wij ons tot elkaar?
Mirroring Otherness
Een uitnodiging tot contemplatie
Wie is die ander die zo anders is? En hoe verhouden wij ons tot elkaar?
Kan ik het anders zijn toelaten en hoe onzeker word ik daarvan. Is deze ander in de spiegel een bedreiging voor mij en hoe ga ik daar mee om?
Het toneelstuk “Wachten op Godot” speelt zich af in een spookachtige, kale omgeving, een lege plaats die isolatie en uitzichtloosheid oproept.
Dit grimmige tafereel is ook vandaag herkenbaar voor asielzoekers die geen andere uitweg zien dan wachten op iets of iemand die hen zal redden. Dromend van een beter leven. Wachtend op Godot die nooit komt.
Maar wat is er te vinden aan de andere kant van de droom?
Weten we dat of wachten we allemaal op Godot?
De werken in de Koorkerk attenderen op la condition humaine, maar ook op de helende kracht van een wereld in verandering.
Evolutie vraagt aanpassing en veerkracht, maar geeft verbetering in ruil.
In de natuur zijn er geen in steen gebeitelde grenzen. Naargelang de tijd van het jaar, het weer en het aantal uren zonlicht trekken dieren de migratie op gang. Een fenomeen dat zorgt voor evenwicht en herstel.
Ook al lijkt het tij niet te keren, het is nog nooit blijven regenen.
Ingrid Dewit